Jelle Dijkstra (1982) - Van Filmer naar Fotograaf

Jelle Dijkstra (1982) is een documentaire portretfotograaf die ervan houdt om dagelijkse taferelen vast te leggen in een verstild moment. In zijn verstilde portretten worden vaak simpele, dagelijkse taferelen weergegeven. De persoon heeft een moment voor zichzelf, wat ruimte geeft voor introspectie. Gedachtes krijgen de vrije loop, dromen over de toekomst of mijmeren over het verleden. Deze momenten wil Dijkstra vastleggen in een filmische setting, waarbij hij gebruik maakt van het aanwezige daglicht en opzoek gaat naar het contrast tussen licht en donker en de wereld daar tussenin. De warme en diepe kleuren geven het beeld een krachtig karakter waardoor het filmische kwaliteiten heeft.

Ruim vijftien jaar is hij werkzaam als cameraman in de filmwereld. Hij heeft aan verschillende tv programma’s en documentaires mee gewerkt. Dankzij zijn filmprojecten heeft hij veel bijzondere mensen, culturen en plekken mogen ontdekken. Een inkijkje in de persoonlijke wereld van een ander, verruimd je leven vind hij. 

In film draait het vaak om grootse momenten, maar in zijn fotografie probeert hij juist opzoek te gaan naar de kleine ‘tussenmomenten’. Momenten waarin ogenschijnlijk weinig gebeurd, maar waarin mensen aan het verwerken zijn wat is gebeurd of aan het wachten zijn op wat er staat te gebeuren.  Die tussentijd probeert hij te vangen op plekken en ruimtes die de tand des tijds hebben doorstaan in combinatie met schilderachtig licht- en kleurgebruik. Wanneer het juiste licht, de kleuren, de compositie en de houding samenvloeien tot één geheel dan ervaart hij dat als een magisch moment.